Kwiecień | 2018 | Wieści z Parku

Na wilanowskich klombach i rabatach rozkwitła wiosna. Jeśli na kwiaty spojrzeć jak na dzieła sztuki, można powiedzieć, iż jest to czasowa ekspozycja, która z rozmachem uświetniła wnętrza ogrodowych salonów otaczających wilanowski pałac. Na wystawie tej zobaczyć można blisko 50 000 sztuk roślin wybranych, posadzonych i pielęgnowanych przez muzealnych ogrodników. Ważne są nie tylko gatunki i odmiany, ale również dobór kolorów i skład poszczególnych klombów i rabat. Już na pałacowym dziedzińcu, tuż pod magnolią, podziwiać można rabatę pełną hiacyntów, niezapominajek, narcyzów i drobnych bratków ogrodowych. Całość utrzymana została w chłodnej, stonowanej kolorystyce.
Po wejściu do ogrodów, tuż za pergolą, po lewej stronie zobaczyć można dwa okrągłe klomby. W ich centralnej części wznoszą się korony cesarskie, które cieszyły się wielkim upodobaniem ogrodników od końca XVII wieku, towarzyszą im tulipany, jaskry, hiacynty i bratki.

Po prawej zobaczyć zaś można zupełnie inną kolorystykę nasadzeń. Tu od kwiatowych rabat bije ogień i żar. Wrażenie to udało się osiągnąć dzięki bratkom w odcieniach pomarańczy, żółci, ciemnego fioletu i purpury. Bratek to roślina ogrodowa bardzo popularna w XIX wieku, kolory zaś mają znaczenie symboliczne odnoszące się do królewskich cnót takich tak wiara i chwała – złoto, rozwaga – czerń, pomarańcz – aktywność.

W okolicach Oranżerii czeka kolejna część kwiatowej wystawy plenerowej, gdzie dominującym kolorem jest róż. Zobaczyć tu można białe i różowe niezapominajki oraz tulipany pełne odmiany ‘Drumline’.

Nowością w tej części ogrodu pałacowego są cztery cokoły zwieńczone ceramicznymi wazami, w których posadzone zostały drobne bratki. Cokoły otaczają kolorowe, wielogatunkowe rabaty złożone ze stokrotek, niezapominajek, hiacyntów, czosnków ozdobnych i niemal czarnych koron perskich.

Jeszcze większe bogactwo kwiatów zobaczyć można na rabacie przed wejściem do Oranżerii. Jej projekt powstał na bazie inspiracji XVIII-wieczną sztuką ogrodową.

Niebieskie niezapominajki, narcyzy, tulipany i korony cesarskie tworzą piękne, wielobarwne zgrupowania w dwóch, bliźniaczych klombach przy kolumnie z Orłem.

W stronę jeziora, przy Pompowni podziwiać zaś można niezwykły klomb złożony z samych kwitnących na biało roślin. Inspiracją do stworzenia tej pięknej i subtelnej kompozycji był Biały Ogród, który dla upamiętnienia Księżnej Walii powstał przy Kensington Palace w Londynie.

Na koniec warto wspomnieć jeszcze o inspirowanych barokową sztuką ogrodową nasadzeniach na tarasie dolnym, gdzie podziwiać można między innymi korony cesarskie i perskie.

Jesień, według słów Juliana Tuwima, rozpoczyna się mimozami. A wiosna? Wreszcie nadeszły ciepłe dni i ogrody wilanowskie zaczęły rozkwitać. Aktualnie najsilniej przyciągają wzrok łany krokusów – fioletowych i żółtych. Pierwsze wiosenne kwiaty przywabiają także owady – pszczoły i motyle, które wybudziły się już z zimowego odpoczynku. Nie tylko owady zapylające korzystają z wiosennych promieni słońca. Na odziomkach drzew zobaczyć można liczne czerwono-czarne kowale. To tylko najbardziej rzucające się w oczy bezkręgowce. Wiele innych drobnych, niepozornych stworzeń wychodzi teraz ze swoich zimowych kryjówek, a tych nie brakuje w wilanowskich ogrodach. Spróchniałe pnie drzew pozostawione w różnych miejscach ogrodów, niezagrabione fragmenty parku – tu swoje zimowe schronienie znajdują niezliczone rzesze drobnych stworzeń.

Powracając do tytułowych krokusów, warto wspomnieć, iż na Mazowszu nie występują one w stanie dzikim, gatunek ten w wilanowskich ogrodach znalazł się za sprawą człowieka. Rośnie tu jednak wiele innych roślin, dla których obszar ten jest miejscem ich naturalnego występowania i rozwoju. Są to na przykład złocie i ziarnopłony. W najbliższych dniach kolejne gatunki będą rozkwitać w przypałacowym parku. Zawilce już czekają na swoją kolej, ich otoczone postrzępionymi liśćmi pąki z dnia na dzień pęcznieją i tylko patrzeć, jak zaczną cieszyć oczy białymi lub żółtymi płatkami.