W listopadowy, szary dzień, w stalowoszarej wodzie jeziora odbijają się srebrzystoszare konary topoli. Korę ich pni pokrywa tu i ówdzie popielatoszary porost – tarczynka bruzdkowana, a ziemię wokół nich pokrył kobierzec topolowych liści, wieloraki w swych odcieniach szarości, brązu i żółci. Topoli w wilanowskich ogrodach zobaczyć można kilka: tobolę białą, topolę szarą, topolę osikę, a także topolę czarną i topolę kanadyjską. Topola szara jest trwałym mieszańcem topoli białej i osiki. Topola czarna i topola kanadyjska mają ciemną korę. Liście topoli białej są bardzo jasne od spodu, co stanowi charakterystyczną cechę tego gatunku. Topole wyglądają niezwykle malowniczo. Nawet gdy za oknem szaro, buro i ponuro, nie należy się zrażać, gdyż w odcieniach szarości również odnaleźć można moc inspiracji.
Odbijające się w Jeziorze Wilanowskim okazałych rozmiarów topole.
Tarczynka bruzdkowana na korze topoli.
Różnorodne w kształtach i kolorach topolowe liście.
